VERDE ESTÁ O MAR

VERDE ESTÁ O MAR

Verde está o mar cando o miro
polo cadro da ventá:
pelo verde, verde peito,
ollos verde mazá:
por un val do seu costado,
ráchalle unha barca o sal,
mil peixes descoñecidos
berran sen poder berrar.
Sangue no ronsel de escumas,
branco sangue, sangue real.
Rompéndolle o corpo verde
aquel barco vai pescar.


Ana Mª Fernández