Cando o vento agarimaba
ás ondiñas xoguetonas,
os peixiños prateados
dábannle forte ás zanfonas.
-Ollanos- dixo un cativo.
-Bícanos- dixo un segundo.
-Fainos cóxegas, ventiño, - dixo, mecoso, outro deles.
O vento abriu os seus brazos
cara ós peixes pequechiños.
Peixes e ondas fixeron
unha roda de aloumiños.
(García Teijeiro. Ventos)
Nenhum comentário:
Postar um comentário